Getekend in Westerbork
'Getekend in Westerbork' (startknop rechts)de documentaire die Pia Media in opdracht van Omroep MAX heeft gemaakt, gaat over het leven en het werk van tekenaar Leo Kok, die samen met zijn vrouw Kitty de Wijze als een van de laatste gevangenen van Kamp Westerbork afgevoerd werd naar de vernietigingskampen in het oosten. Leo, die in Kamp Westerbork met Kitty trouwde, was een begenadigd tekenaar en schilder. Hij tekende het kampleven.
Deportatie
Vlak voor hun deportatie werden de tekeningen van Leo Kok uit Kamp Westerbork gesmokkeld naar een adres in Nijmegen en bleven zo bewaard voor het nageslacht.
Leo stierf op 12 mei 1945, 6 dagen na zijn bevrijding uit het concentratiekamp Ebensee in Oostenrijk.
Hij ligt begraven op het Nederlands Ereveld in Salzburg van de Oorlogsgravenstichting.
Kitty
Leo's vrouw Kitty overleeft de verschrikkingen van de concentratiekampen. Ze hertrouwt en krijgt twee kinderen. Haar zoon Jaap Nijstad is van kinds af aan gefascineerd door de tekeningen van Leo Kok, de man die hij nooit gekend heeft, maar die wel altijd herinnerd werd in het gezin waar hij opgroeide. Leo werd zo voor hem een bekende die hij nooit heeft kunnen ontmoeten, maar die wel een onderdeel van zijn leven is gebleven.
Inhoud documentaire
In de documentaire 'Getekend in Westerbork' bezoekt Jaap Nijstad de plekken waar Leo Kok tijdens de oorlog verbleef, leefde, tekende, trouwde, stierf en begraven is, en vertelt over de bijzonder band die hij met Leo heeft:
" Zolang ik mij kan herinneren staat Leo's foto op het bureau van mijn moeder. Op die foto zit een ernstige, in donkere kleren gehulde jongeman op een stoel te tekenen", vertelt Jaap Nijstad (foto rechts).
Tekeningen
De foto op het bureau (foto rechts) was niet het enige dat aan Leo herinnerde. Op een paar plaatsen in huis hingen zijn tekeningen gemaakt in Kamp Westerbork. Wie was die Leo die op de achtergrond altijd een beetje aanwezig bleef?
Als ze hun ouders er naar vroegen dan kregen Jaap en zijn zusje antwoord op hun vragen over Leo: " En zo leerden we langzaam iets over oorlog en jodenvervolging en over Leo die in de oorlog trouwde met mijn moeder, maar die net als mijn oma en opa de oorlog niet overleefde. Het was als kind moeilijk de status van Leo te bepalen. Hij was geen familie, maar voor je gevoel had hij er wel mee te maken. En als nieuwsgierige vriendjes vroegen wie die man -Leo-, op die foto op het bureau van mijn moeder was, dan zei ik enigszins onzeker: 'Dat is m'n eerste vader' ", aldus Jaap Nijstad, die kunsthistoricus is en ook zelf niet onverdienstelijk tekent.
De documentaire 'Getekend in Westerbork' is hier >> te zien.