Regimentsmunt voor Pia van der Molen

Mede-oprichter en adviseur van de Stichting Oorlogsverhalen, Pia van der Molen, heeft de Regimentsmunt van het Regiment Johan Willem Friso ontvangen voor haar jarenlange inzet bij de jaarlijkse herdenking van de Indië-veteranen in Havelte.

Overhandiging

De onderscheiding is bij Pia van der Molen thuis in 't Gooi overhandigd door Luitenant Kolonel M.T.J. Vrenken, commandant van het Regiment Johan Willem Friso, gelegerd in de Johannes Post Kazerne in Havelte. Bij de uitreiking was ook aanwezig Adjudant b.d. Dinant van Duuren. Hij is de spil bij de organisatie van de Indië-herdenkingen in Havelte van de veteranen in de drie Noordelijke Provincies.

Pieter van der Molen

Pieter van der Molen, de vader van Pia, was OVW-er van het 1e Bataljon, 1e Regiment Infanterie Johan Willem Friso (1.1.RI) en behoorde tot de eerste militairen, die op op 1 januari 1946 door de Nederlandse Regering naar Nederlands-Indië werden gestuurd om daar de veiligheid en orde te herstellen. Van der Molen diende bijna drie jaar in Indië. Een aantal van zijn kameraden sneuvelden in Indië. Hun namen worden elk jaar afgeroepen op de Indië-herdenking in Havelte. 

Reunies

Pia van der Molen bezocht samen met haar vader altijd de reunies van zijn bataljon. Sinds het overlijden van haar vader in 1992 is Pia van der Molen contact-persoon en steun en toeverlaat van haar vaders kameraden van 1.1.R.I.

Reactie Pia van der Molen

"Het is belangrijk dat mensen van huidige en toekomstige generaties weten, dat na de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 in de zogenaamde 'bersiap-periode' in Nederlands-Indië tienduizenden weerloze Nederlandse vrouwen, kinderen en soms mannen als wraakactie vermoord zijn door Indonesische strijders voor onafhankelijkheid. Mannen zoals mijn vader, die tijdens de oorlog hier in Nederland in het verzet zaten, lieten hun gezinnen achter om daar in het onbekende Indië als militair landgenoten te beschermen. Met gevaar voor eigen leven. Mijn vader overleefde het. Hij was altijd zwijgzaam over zijn oorlogservaringen in Indië. Hij moet, en dat weet ik nu na vele jaren van onderzoek en het maken van documentaires, vreselijke dingen hebben meegemaakt. Hij gaf geen kik en eerde zijn gesneuvelde kameraden. En nu hij er al zo lang niet meer is, doe ik dat nog steeds in zijn voetsporen, juist en vooral nu ik zelf dit jaar op 31 december 2020 de 80-jarige leeftijd hoop te bereken. Deo Volente. Er is nog veel te doen!" , aldus Pia van der Molen in reactie op de uitreiking van de regimentsmunt.