Oorlogsverhaal Roos Engelenburg

Dit oorlogsverhaal gaat over de moord op de de zes kin­de­ren Enge­len­burg en hun moeder, met ver­klaringen van oog­getuigen, beelden van het dorpje waar de moord­partij tijdens de bersiap-periode in Nederlands-Indië (1945-1947) heeft plaats­gevonden. Roos Engelenburg is de enige die het overleefd heeft. Roos kan er niet meer over praten. Haar zoon Harry Mertens doet namens zijn moeder het woord. Het verhaal van Roos is ook gepubliceerd op de website www.oorlogsverhalen.com

Vredig en mooi
In een gesprek dat Pia van der Molen met Roos Engelenburg had vertelt ze ondermeer: "Het was er vredig en mooi, wij woonden naast het bos en speelden met elkaar. Er waren geen andere kinderen maar we vermaakten ons met de honden, de kippen en de geiten. Mijn grootvader had een erf met djeroekbomen. Djeroek is sinaasappelen. Grote en kleine sinaasappelen. En wij woonden bij mijn grootvader. In Ngadireso. Het was daar een beetje heuvelachtig. Opa woonde boven op de berg en wij woonden beneden aan de berg. Dat is m’n leukste tijd geweest.
We hadden een heel gelukkige jeugd. Mijn moeder was op het moment dat de kinderen werden vermoord niet thuis, Zij was met ons kindermeisje potten aan het wassen bij de bron. Toen ze thuis kwam zag ze wat er gebeurd was. Ons kindermeisje is heel hard weggerend en heeft zich een week niet laten zien. Ze was bang dat ook zij vermoord zou worden. Mijn moeder is daarna vermoord. Ze hebben ze allemaal getjingtjangd, in stukken gesneden. En een buurman, meneer Eliasar heeft ze begraven. En voor zijn goede daad heeft hij twee jaar in de gevangenis gezeten en is hij gemarteld. Omdat hij Nederlanders had geholpen. Ik ga niet meer praten, de oorlog is voor mij voorbij, ik ben ze helaas kwijt. Ik krijg ze niet meer terug. Maar het heeft wel mijn leven bepaald. Alles is verkeerd gegaan. Indië heeft mijn leven bepaald. Ik heb naar iets gezocht en ik heb het nooit gevonden. Geborgenheid, heb ik gezocht. Dat heb ik nooit gevonden “, aldus Roos Engelenburg.

Overleden in 2019

Roos Engelenburg is overleden op 22 augustus 2019. Ze is 87 jaar geworden. Op de uitvaartplechtigheid herinnerde haar zoon Harry Mertens zijn moeder Roos als een bijzondere en liefdevolle moeder, die altijd de last van het verlies van haar familie tijdens de bersiap met zich heeft gedragen.

Camera, regie en montage: Michiel Praal
Eindredactie en voice-over: Pia van der Molen